محل اجرای برنامه:قله دماوند شهرآمل
استان محل برنامه:مازندران
سرپرست آقایان:یحیی سخندانی
سرپرست بانوان:لیلا پیروی
مسوول فنی آقایان:عباس سعادت
مسوول فنی بانوان: نجمه دوست فاطمه
نوع برنامه:صعودقله
تعدادنفرات:۶نفر
موقعیت جغرافیایی:۹۰کیلومتری شمال شرق تهران و۷۵کیلومتری جنوب غربی شهرآمل درالبرزمرکزی دربخش لاریجان استان مازندران قله دماوندبلندترین قله آتشفشانی آسیا قراردارد.ارتفاع این قله۵۶۱۰مترمیباشد.
پوشش گیاهی:گیاهان فراوانی ازجمله کلاه میرحسن دماوندی،بومادران،زنگوله ای دماوند،پیرگیاه،ریش قوش،کتانی وماشک دماوندی…درارتفاع۳۲۰۰-۳۵۰۰علف وبوته های خارداروبهم پیوسته وجودداردارتفاع۲۰۰۰-۳۵۰۰پوشیده ازشقایق منحصربه فردبه نام شقایق لارورینه میباشد.
جانوران این منطقه:
جانوران شکاری:روباه،شغال،گرگ وسگ
جانوران گیاهخوار:کل،قوچ،بزومیش
پرندگان شکارچی:عقاب طلایی
پرندگان دیگر کبک،تیهو،بلدرچین،سینه سیاه،طوطی ودارکوب
طبق هماهنگی های انجام شده صعودکنندگان جبهه غربی همه دریک اتوبوس وصعودکنندگان جبهه جنوبی وشمالی وشمال شرق دراتوبوس دوم قرارگرفتند.
۱۷مرداد۱۳۹۶ساعت۳بعدازظهرازسرقدوسی شرقی محل تجمع همنوردان راه افتادیم.
۱۸مردادساعت ۱۰صبح به قرارگاه پلور رسیدیم.
بعد از پاسگاه بایجان و عبور از تونل شماره۸ در سمت چپ تابلویی در اول مسیر وجود دارد که نوشته شده به سمت خانه ی کوهنورد ناندل.۱۶ کیلومتر تا روستای حاجی دلا و ۱۸ کیلومتر تا میانده و ۱۹ کیلومتر تا ناندل فاصله داد.روستای ناندل در ارتفاع ۲۷۰۰ متری می باشد.
حدود ۱/۵ ساعت بعد به روستای ناندل رسیدیم.در آنجا از دوستان جبهه شمالی خداحافظی و آرزوی موفقیت کردیم.حدود ۱ساعت با همان ماشین سیمرغ به گوسفند سرای گردنه سر که در ارتفاع ۲۸۷۰متری بود رسیدیم.آهرین نقطه ای که در کل مسیر صعود به آب آشامیدنی پاک دسترسی داشتیم.کوله ها را از ماشین پیاده کرده و تصمیم گرفتیم با کوله ی شنگین بدون استفاده از قاطر به قصد صعود تا پناهگاه راه بیفتیم.ساعت۱/۵ بعداز ظهر بود.پس از عبور از گردنه سر و شروع یال شمال شرقی بیشتر مسیر پاکوب بود و حدود ۵ ساعت کوهپیمایی به پناهگاه تخت فریدون در کمرکش یال شمال شرقی برفراز خاک های زرد رنگ در ارتفاع۴۳۲۰ متری رسیدیم.
آخرین نقطه ای که از آب یخچال برداشت میکنند پنجاه متری پناهگاه تخت فریدون و در مسیر شیب منتهی به پناهگاه می باشد.بعد از برقراری کمپ و تهیه ی شام و نوشیدنی به استراحت پرداختیم.
نوزده مردادماه ساعت 6 صبح پس از جمع کردن کمپ و بستن کوله به سمت قله راه افتادیم.این بار در ارتفاع و کوله سنگین کوهنوردی کمی طاقت فرسا شده بود.بعد از عبور از یال یخار به زیر بام برفی رسیدیم.مسیر رفته رفته پرشیب تر میشد.
در منطقه ی تپه گوگردی دوستان جبهه جنوبی را دیدم و پس از فشردن دستانشان در حالیکه برایشان آرزوی موفقیت در صعود پیش رو داشتیم از آنها جدا شدیم.هنوز ده دقیقه ای نگذشته بود که دوستان جبهه شمال را در پایین دیده و تصمبم گرفتیم تا پناهگاه شادمان از صعود همدیگر را همراهی کنیم.
حدود ساعت ۲ بعدازظهر بارگاه سوم به ارتفاع۴۱۵۰ بودیم.پس از صرف نهار منتظر برگشت دوستان از قله شدیم.ساعت۵ بعدازظهر تعدادی از دوستان از قله برگشتند که به اتفاق آنها به طرف گوسفند سرا راه افتادیم.دو ساعت بعد گوسفندسرا که در ارتفاق۳۰۵۰ بود رسیدیم که طبق هماهنگی ها یک دستگاه نیسان ما را به قرارگاه پلور رساند.پس از آن منتظر دیگر دوستان شدیم که حدود دو نیمه شب دوستانمان در تمامی جبهه ها جلو قرارگاه پلور جمع شدند و به سمت امامزاده هاشم وپس از صرف شام به سمت شیراز حرکت کردیم.
بیست مرداد ساعت۳بعدازظهر به شهر شیراز رسیدیم.
با قامت تاق و بُرز و کوپـــــــال بر نطع زمین، چو رستــــــم زال
خارای تو را صلابــــــت گـــــرز ای خسته ترین چکــــاد البـــــرز
هر گرد دلیر کـو خطـــــر کـــرد روزی ز گریـوه ات گـــــذر کـــــرد