گزارش برنامه صعود به قله پراو و قله شاهو (استان کرمانشاه) تاریخ اجرا:11 لغایت 15 خرداد ماه سال 1401

25 خرداد 1401

97 نمایش 0

به نام خداوند هستی بخش

معرفی کلی استان کرمانشاه :

کرمانشاه به کردی: کرماشان؛ نهمین شهر پرجمعیت، و یکی از کلان‌شهرهای ایران و مرکز استان کرمانشاه در ایران است، که دارای جمعیتی بالغ بر ۹۴۶٬۶۵۱ نفر در طبق سرشماری سال ۱۳۹۵و مساحت آن ۹۳٬۳۸۹٬۹۵۶ متر مربع است . شهر کرمانشاه بزرگ‌ترین شهر کردنشین ایران محسوب می‌گردد و مهم‌ترین شهر در منطقه مرکزی غرب ایران است.

کرمانشاه از شهرهای تاریخی و فرهنگی ایران به‌ شمار می‌رود و پیدایش آن به سده چهارم میلادی بازمی‌گردد. و از آن دوران تا حمله اعراب به ایران به عنوان دومین پایتخت ساسانیان مورد توجه حکومت بود. با گذشت یازده قرن از حمله اعراب به ایران، این شهر در دوران قاجار دوباره شکل شهرنشینی خود را بازیافت و به‌دلیل قرارگرفتن در چهارراه دو محور شمال به جنوب و خاور به باختر و نیز همسایگی با کشور عراق و واقع‌شدن بر سر راه شهرهای زیارتی کربلا و بغداد از اهمیت بسیاری برخوردار است . این شهر در جنبش مشروطه سهمی به سزا داشت و در جنگ جهانی اول و دوم به تصرف نیروهای بیگانه درآمد و پس از پایان جنگ تخلیه شد. همچنین این شهر در جنگ ایران و عراق، خسارت‌های زیادی دید.

از مهم ترین کوه های این استان می توان کوه های دالاهو، کوه های پرآو یا پرآب، کوه شاهو، کمر زرد، هزار خانی پایین، دالاخانی، کوه بدر، سیروله، بازی دراز و کوه سه سر را نام برد.

آب و هوای استان کرمانشاه تحت تاثیر عبور جریان هوایی مدیترانه ای و مناطق کوهستانی قرار دارد که به طور کلی به دو منطقه گرمسیری در غرب و سردسیری در سایر نواحی تقسیم می شود. ولی با این وجود می توان چهار نوع اقلیم متفاوت را برای استان بیان کرد که عبارتند از: زمستان ملایم و تابستان گرم و خشک در شهرستان های چون: قصر شیرین، سرپل ذهاب و دهستان ازگله. زمستان سرد و تابستان خنک در پاوه، جوانرود و کرند. اقلیم نیمه خشک و استپی خنک در شهرستان هایی مانند: سنقر و دهستان پشت دربند. آب و هوای نیمه خشک و استپی گرم در کنگاور، صحنه و هرسین.

بادهای مهم استان:

بادهای غربی، که رطوبت نسبی اقیانوس اطلس و مدیترانه را همراه داشته و باعث بارندگی در منطقه می شود و اغلب در زمستان و بهار جریان دارد، نوع دوم؛ بادهای شمال هستند که این بادها در فصل تابستان می وزند و در اعتدال آب و هوای بخش از استان و کاهش گرمای آن موثرند، بادهای سام یا سموم نوع سوم بادها هستند؛ فقط در منطقه نوار مرزی می وزند و هوای منطقه را در تابستان ها بسیار گرم و غیر قابل تحمل ساخته و خسارت های زیادی به جا می گذارد.

همچنین استان کرمانشاه دارای چهار حوزه آبریزی با رودخانه هایی به شرح زیر است: حوضه آبریز سیروان شامل آب لیله، زیمکان، آب زرشک، مره خلیل، گاو رود، علیا یا گاو وهره و آب شمشیر، حوضه آبریزگاه یا گاماسیاب و یا گاوماسی شامل رودخانه های گاماسیاب، جامیشان و دینور، حوضه آبریز قره سو مشتمل بر رودخان ه قره سو، رازآور، مرگ و قسمتی از حوزه آبریز سیمره، رود اروند رود و هزارخانی و اما چهارمین حوزه آبریز، حوضه آبریز الوند است که شامل رودخانه های الوند، دیره، گیلان غرب، قوره سو، چم امام حسن، آب ماهیت یا آو ماهیت می شود. از دیگر رودخانه های این استان هواسان، کنگر و آب نعمت است.

کوهستان پرآو (به کردی : په راو، به معنای پرآب) با طول تقریبی ۸۰ کیلومتر و وسعت ۸۸۰ کیلومتر مربع بخشی از رشته کوه زاگرس می باشد . قله پرآو با ارتفاع ۳۴۰۵ متر از سطح دریا بلندترین قله این کوهستان در شمال شرقی شهر کرمانشاه واقع شده است. کوه های این منطقه دارای یکی از عمیق ترین لایه های لایم استون کره زمین است و همچنین بعلت فشارهای ناشی از کوهزایی آلپی شکاف های بسیاری پیدا کرده است. بهمین علت عمیق ترین غارهایی ایران مانند غارهای پرآو، جوجار و چاه غار قلا در این کوهستان قرار دارند. خط الراس اصلی و مرتفع این کوهستان دارای قلل متعددی است که اکثراً ارتفاعی بالاتر از ۳۰۰۰ متر دارند جهت این کوهستان از غرب به شرق امتداد یافته است و بترتیب شامل قلل : خرامان ، قته چرمی ، پرآو (شیخعلیخان ) ، نمازگاه ، شاودالان ، سه کل ، زنهان ، بیستون ، بان برزه و … می باشد عبور از خط الراس های پراو عمدتاً در بسیاری از مکانها حالت فنی دارد و عبور از بعضی از قسمتهای آنها احتیاج به طناب و ابزار گذاری دارد بخصوص در قلل خرامان ، قته چرمی ، سه کل و بیستون ، دیواره بیستون با ارتفاع ۱۲۰۰ متر ووسعت بیش از ۵۰۰۰ متر که به اورست صخره های جهان مشهور بوده ومرتفع ترین دیواره ایران و پنجمین دیواره مرتفع جهان است در کوهستان پرآو واقع گردیده است. همچنین میراث جهانی کتبیه بیستون بعنوان بزرگترین سنگ نبشه جهان و نخستین متن شناخته شده ایرانی در دامنه های جنوبی این کوهستان قرارداد.

زمانبندی برنامه:

بر اساس برنامه ریزی صورت گرفته از قبل که توسط سرپرست محترم برنامه جناب آقای بهروز پایداری به اطلاع تمامی همنوردان رسیده شده بود ساعت 6 صبح مورخ 11 خردادماه در محل میدان ابوالکلام جمع شدیم که متاسفانه بدلیل تآخیر چند نفر از دوستان ساعت 7صبح از شیراز به سمت استان کرمانشاه حرکت کردیم.

برنامه های اصلی که در این برنامه پیش بینی شده بود عبارتند از :

-صعود به قله پراو

-بازدید از غار قوری قلعه

-صعود به قله شاهو

بخش اول :صعود به قله پراو

بهترین مسیر برای رسیدن به کرمانشاه از مبداء شیراز عبور از شهرهای شهر رضا – نجف آباد و داران ( استان اصفهان) و شهرهای الیگودرز – ازنا – دورود-بروجرد (استان لرستان ) و نهاوند از استان همدان میباشد.

در این فاصله به تناسب نیاز در میان راه جهت صرف نهار و استراحت و اقامه نماز توقف هایی داشتیم تا اینکه در ساعت 1 بامداد مورخ 12 خرداد ماه به روستای چالابه در فاصله 20 کیلومتری کرمانشاه رسیدیم.

که جهت رسیدن به پای کوه بعد از پمپ بنزین وارد جاده فرعی شدیم و به سمت کمپ محیط بانی رفتیم و در آنجا جهت برپایی چادرها و ایجاد کمپ اقدام کردیم که حدود ساعت 2 بامداد زمان خواب اعضاء تیم بود و ساعت 4:45 نیز طبق اعلام قبلی برپا زدیم و پس از جمع کردن چادرها و وسایل اضافی و گذاشتن آنها در اتوبوس در ساعت 5:30 با حضور جناب آقای امین احمدی از دوستان راهنمای کرمانشاه که در این صعود همراه ما بودند در محل پاکوب جمع شدیم و بعد از کمی نرمش و گرم کردن بچه های تیم توسط جناب آقای سعید شکری با استعانت از خداوند متعال مسیر صعود را با سرقدمی جناب آقای سعید شکری و عقب داری جناب آقای ایمان زارع و حمایتهای بی دریغ جناب حاج رسول علمدار در پیش گرفتیم.

همانطور که از قبل اشاره کردیم مسیر صعود از روستای چالابه بود و برای رسیدن به قله پراو اغلب مسیرها به صورت فنی و با تجهیزات کامل انجام میگیرد ولی برای رسیدن به قله توسط بیشتر تیم های صعود کننده مسیر تنگه چروبر را که دارای شیب ابتدا ملایم و به تدریج درجه آن زیاد میشود انتخاب میکنند.

در ساعت 7:15 پس از عبور از روی یال فرود به سمت پایین دره داشتیم تا به چشمه دوزره رسیدیم با چشم اندازی خیره کننده از دشت زیبای کوهستان که در این نقطه پس از صرف صبحانه و استراحتی کوتاه و برداشتن آب 45 دقیقه بعد یعنی در ساعت 9 صبح مجددا راه صعود به قله را در پیش گرفتیم که پس از پیمایشی در حدود 1 و نیم ساعت به محلی رسیدیم که تابلویی با عنوان خسته نباشید در محل نصب شده بود .

پس از استراحتی کوتاه و نوشیدن آب و خوردن تنقلات دوباره حرکت کردیم که بعد از حدود ۱ و نیم ساعت به پناهگاه پراو رسیدیم .

از پناهگاه نیز با پیمایشی یک و نیم ساعته به قله زیبا و شکوهمند پراو بام استان کرمانشاه به ارتفاع 3405 رسیدیم.

در مجموع از پای کار تا قله حدود 7 ساعت پیمایش خوب و عالی داشتیم و تمامی اعضای تیم با موفقیت به قله رسیدند.

در قله پس از حدود 40 دقیقه که دوستان مشغول گرفتن تصاویر یادگاری و فیلم برداری بودند، راه برگشت به پناهگاه جهت صرف نهار و استراحت را در پیش گرفتیم که در مسیر برگشت به پناهگاه آقایان سعید شکری ، رسول علمدار و ایمان زارع به نمایندگی از سایر تیم به سمت غار پراو حرکت کردند که با توجه به انباشت زیاد برف در محل ورودی غار امکان رویت دهانه غار میسر نبود و تنها به گرفتن چند عکس از محل اکتفا کردند .

شایان ذکر است غار پراو در ارتفاع 3000 متری کوه پراو قرار دارد و از مهمترین ویژگی های منحصر به فرد آن این است که این غار یکی از فنی‌ترین غارهای ایران و دنیاست که محل آزمودن توانایی غارنوردان حرفه‌ای به شمار می‌رود و از این جهت شهرت زیادی دارد.هنگامی که این غار در سال 1971 میلادی کشف می‎شود، عمیق‎ترین غار آبی دنیا به شمار می‎رفته بنابراین لقب «اورستِ غارها» را به خود اختصاص داده بود. اما امروزه این لقب به غارهای دیگری که بعدها کشف شدند، اختصاص یافته است. همچنین وجود دهانه‎ای در ارتفاع 3000متری از سطح دریا، که از جمله بالاترین سطوح در بین غارهای آبی عمودی دنیا به شمار می‎رود، از جمله ویژگی‎های منحصربه‎ فرد این غار است.نخستین کسانی که این غار اعجاب‎انگیز را کشف کردند، یک گروه از غارنوردان کشور انگلستان بودند که در سال ۱۳۵۰ خورشیدی به سرپرستی شخصی به نام «جان میدلتون» توانستند به عمق ۷۵۰ متری غار دست یابند.اما ایرانی‎ها نیز سهمی در اکتشافات انجام شده در این غار دارند. در سال ۱۳۶۸خورشیدی «تیم کانون کوهنوردان کرمانشاه» به سرپرستی آقای «بهمن مشتکوب» راهی غار شدند. اما این برنامه اکتشافی به دلیل سرازیر شدن حجم زیادی آب به درون غار ناتمام ماند. این گروه دوباره در سال 1370 خورشیدی موفق شدند به عنوان اولین گروه ایرانی تا انتهای غار را بپیمایند. در طی سال‌های بعد، تلاش‎ها برای کشف غار توسط ایرانی‎ها ادامه یافت که علاوه بر دستیابی به حوضچه انتهای غار، به کشف راه‌های جدید نیز انجامید.

گفتنی است پرآو در سال ۱۳۸۸خورشیدی، توسط سازمان محیط زیست به عنوان یک «اثر طبیعی ملی» که نیازمند حفاظت ویژه است، به ثبت رسید. یک سال بعد یعنی در سال 1389 نیز سازمان میراث فرهنگی این غار را در فهرست میراث طبیعی ایران جای داد.

از ویژگی‎های ساختاری و زمین‎شناختی غار پرآو می‎توان به عمق 752 متر آن اشاره کرد که با طول حدود 1500 متر، تبدیل به مقصدی جذاب برای غارنوردان و طبیعت‎دوستان شده است. این غار ۲۶ حلقه چاه دارد و عمیق‌ترین آن‎ها، چاه شماره ۱۶ است. این چاه عمقی ۴۲ متری دارد. آبی که در غار پرآو جاری است، از ذوب یخچال‌های زیرزمینی حاصل می‌‎شود.

نکته مهم:

در ضمن آب چشمه پراو فاقد املاح مفید بود و به سایر همنوردان و تیم های دیگر توصیه میشد اگر در آینده قصد صعود به این قله را داشتید حد الامکان از آب این چشمه استفاده نکنید و با خودتان به اندازه کافی آب به همراه داشته باشید.

و اینکه با توجه به گرمی هوا در این منطقه بهترین زمان برای صعود اردیبهست ماه میباشد چون هم هواه خنک تر است و هم اینکه از نظر طبیعت و پوشش گیاه قطعا اردیبهشت ماه زیبا تر خواهد بود.

در خصوص آنتن دهی موبایل نیز در طول مسیر آنتن دهی خوب بود و امان برقراری تماس میسر بود.

اطلاعات مسیر:

-در حال حاضر راه معمول به ارتفاعات پراو،رروستاي چالابه است.

مختصات قله: 34.4183° N, 47.2428° E

ارتفاع قله: 3405

ارتفاع پای کار: 1440

ارتفاع قابل صعود: 1965

ارتفاع چشمه دوزه ري ۲۱۹۰

ارتفاع تابلوي خسته نباشيد : ۲۸۱۰ متر

ارتفاع پناهگاه (محل شب مانی): 3100

زمان تقریبی صعود: بین 6 تا 7 ساعت

زمان تقریبی فرود: بین ۳ تا ۵ ساعت

موقعیت جغرافیایی :شمال شرقی کرمانشاه

بهترین فصل صعود : اوایل بهار ( اردیبهشت ماه)

اکوسیستم این منطقه:

شامل پوشش گیاهی نظیر بلوط، آلبالو وحشی، زالزالک، گلابی وحشی، بنه و پستاندارانی چون کل و بز، گرگ، پلنگ، گورکن، گربه جنگلی، خرس قهوه‌ای، قوچ و میش، گرگ آسیایی، شغال، روباه و گراز، کفتار، خارپشت، خرگوش و… می‌باشد.

وجه تسمیه ی نام قله:

کوهستان پرآو (به کردی : په راو، به معنای پرآب)

سطح فنی برنامه: غیر فنی

تعداد چشمه های موجود در مسیر:

چشمه دوزه ری در ارتفاع 2190 متر

نوع شب مانی – گنجایش:

اتاق خصوصی اقامتگاه با ظرفیت ۱۰-۷ فضای کافی جهت برپایی چادر موجود می باشد).

پشتیبانی تلفن همراه:

پوشش در برخی قسمت های مسیر

اولین مرکز درمانی منطقه:

درمانگاه روستای چالابه

– بخش دوم :بازدید از غار قوری قلعه

پس از پایان صعود قله پراو و بازگشت به سمت اتوبوس حوالی ساعت 20 مورخ 12 خرداد ماه روستای چالابه را به مقصد کرمانشاه با هدف برپایی کمپ و خوابیدن ترک کردیم و حدود ساعت 10 شب در یکی از پارکهای شهر کرمانشاه چادرهایمان را به قصد صرف شام و استراحت برپا کردیم و شب را در همان جا خوابیدیم .

صبح روز بعد یعنی در تاریخ 13 خرداد ماه پس از صرف صبحانه و جمع کردن وسایل در ساعت 9:30 به سمت حمام حرکت کردیم و پس از حمام و تعویض لباسها به سمت بیستون رفتیم جهت گشت و گذار و صرف نهار.

پس از گشت و گذار کوتاهی در حومه کتیبه های بیستون و صرف نهار شهر کرمانشاه را به مقصد روستای قوری قلعه ترک کردیم و پس از حدود 100 کیلومتر مسافت به غار زیبای قوری قلعه در روستایی به همین نام رسیدیم و با توجه به شلوغی جمعیت با مدیریت سرپرست برنامه و تهیه بلیط برای تمام اعضای تیم حدود 5/1 ساعت مشغول بازدید از غار و بازارچه های بیرونی آن شدیم.

غار قوری قلعه یکی از جاذبه‌های طبیعی استان کرمانشاه و از جاهای دیدنی روانسر به شمار می‌رود. این غار شگفت‌انگیز در ۲۵ کیلومتری شهر روانسر و در نزدیکی شهرهای جوانرود و پاوه قرار دارد. این غار در دامنه کوه شاهو از رشته‌کوه‌های زاگرس، در همسایگی روستای قوری قلعه جای گرفته و بر جاده روانسر-پاوه مشرف است. ارتفاع غار از سطح دریا ۱,۶۵۰ متر و ارتفاع دهانه آن حدود ۱,۲۰۰ متر است.

غار قوری قلعه بزرگترین غار آبی آسیا و طولانی‌ترین غار آبی ایران محسوب می‌شود. این غار هفتمین اثر طبیعی ثبت ملی شده ایران به شمار می‌آید و تحت حفاظت سازمان محیط‌زیست کشور قرار دارد.

بخش سوم : صعود به قله شاهو

پس از بازدید از غار قوری قلعه تمام تیم به سمت روستای سریاس حرکت کردند تا اینکه حوالی ساعت 17 به روستای سریاس در 18 کیلومتری شهرستان پاوه رسیدیم و جهت ایجاد کمپ در مقابل اردوگاه دانش آموزی آموزش و پرورش نسبت به برپایی چادرها اقدام کردیم.

روستای تازه آبادسریاس یکی ازروستاهای کردنشین شهرستان پاوه دراستان کرمانشاه می باشد.موقعیت جغرافیایی آن ازطرف شرق به روستاهای منصورآقایی وقشلاق(بخش شاهو) ازطرف غرب به شمشیرو۱۲کیلومتری شهرستان پاوه می باشد.

براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، این شهر دارای ۲۰۱ خانوار بوده و جمعیت آن ۸۲۳ نفر است که از این جمعیت، ۳۸۰ نفر زن و ۴۴۳ نفر نیز مرد تشکیل می‌دهد.

پس از برپایی کمپ و تهیه شام با توصیه سرپرست برنامه مسیر صعود برنامه تشریح و دوستانی که تمایل داشتند جهت صعود به قله شاهو اعلام آمادگی کردند .

قابل ذکر است بدلیل تمایل تعدادی از دوستان جهت طبیعت گردی در منطقه تنها 17 نفر از همنوردان جهت صعود به قله شاهو داوطلب شدند.

بنابراین در صبح روز بعد یعنی در ساعت 5:30 تاریخ 14خرداد ماه تعداد 17 نفر از دوستان با همراهی جناب آقای جلال مرادی از راهنمایان محلی روستای شمشیر با استعانت از خداوند منان مسیر پاکوب را جهت صعود به قله زیبای شاهو در پیش گرفتیم.

مسیر منتهی به قله به اندازه ای زیبا بود که چشم هر بیننده ای را جلا میداد و انسان را در مهد زیبایی های خداوند فرو میبرد .

به طور کل رشته کوه شاهو نام کوهستانی در شمال غرب استان کرمانشاه و جنوب استان کردستان است که در شمال شرقی دهستان شمشیر به ارتفاع۳۳۹۰متر واقع گردیده است . این رشته کوه از شرق سلیمانیه تا شمال شهر روانسر امتداد یافته‌است. پس از اینکه مسیر صعود را در ویش گرفتیم و همه مات و مبهوت زیبایی های خداوند در این کوه عارفانه زیبا قرار گرفتیم در ساعت 8 صبح به پناهگاه رسیدیم. محل پناهگاه در واقع یک غار طبیعی بود که کوهنوردان از آن به عنوان پناهگاه و رفع خستگی و شب مانی استفاده میکردند .

پس از صرف صبحانه مسیر صعود به قله را در پیش گرفتیم که مسیری پر از زیبایی های خالق هستی بود و در برخی نقاط نیز نیاز به دست به سنگ شدن داشت و همچنین در اغلب نقاط منتهی به قله نیز یخچالهایی وجود داشت .

حدود ساعت 10 صبح به قله رسیدیم و پس از اینکه تعدادی عکس و فیلم یادگاری گرفتیم مسیر برگشت به کمپ را در پیش گرفتیم.

حدود ساعت 11 پس از توقفی یک ساعته در قله عارفانه شاهو به سمت پناهگاه و از آنجا نیز به سمت کمپ نزد دوستان حرکت کردیم که ساعت 14 نیز با استقبال دوستان عزیز همنوردمان که در روستای سریاس منتظر مان بودند به محل کمپ رسیدیم.

در این صعود سرقدم جناب آقای سعید شکری و عقب دار نیز جناب آقای ایمان زارع و راهنمای گروه نیز جناب آقای جلال مرادی از دوستان هموطن کرد زبان روستای شمشیر بودند.