طبق قرار قبلی راس ساعت 5:50 صبح روز جمعه 3 بهمن 1399 با همراهی چند تن از اعضای محترم باشگاه طبیعت دوست در میدان ابوالکلام سوار بر مینی بوس شدیم و سفر یک روزه‌ی ما به سرپرستی جناب آقای اسفندیاری رسما شروع شد.
این برنامه با همراهی 16 نفر از اعضا رسمی باشگاه، یک نفر مهمان و با حضور سرپرست باشگاه جناب آقای ابراهیمی برگزار شد.
لازم به ذکر است اجرای برنامه در منطقه حفاظت شده بمو منوط به کسب مجوز از اداره محیط بانی است که به لطف پیگیری های جناب اسفندیاری مجوز برنامه‌ی ما از چند روز قبل صادر شده بود.
مقصد ما دره چپ و راست کوه بمو بود و مینی بوس ما تا دامنه کوه های شهرستان زرقان ما را همراهی کرد و پس از آن نوبت به پیمایش رسید. کوله پشتی هایمان رو به دوش انداختیم و پس از طی مسیری حدودا 15 دقیقه‌ای به مسیر دره چپ و راست رسیدیم، که ناگهان صدای رسای محیط بانان ما رو میخ کوب کرد. ظاهرا ایشان از مجوز ما بی اطلاع بودند و اصرار داشتند که پیمایش ما باید از مسیر دیگری انجام شود، اما با استعلام های متعدد مشخص شد که ما اجازه داریم به مسیر خود ادامه دهیم.چند تن از محلی های این منطقه راهنمایان ما بودند خیالمان از بابت مسیر راحت بود.
طبق هشدار های هواشناسی گروه ما منتطر هوایی سرد و خشک بود و پوشاک زیادی به همراه داشت اما برخلاف انتظار ما هوایی مطبوع و آفتابی گرم همراه با وزش ملایم باد پذیرای ما بود.
مسیر پیمایش ما مشخص شده بود و سر قدم این برنامه سرکار خانم یگانه جو با انرژی و سرعت بالا مسیر را پیمایش می‌کردند. بعد از نیم ساعت پیمایش متوجه حضور گله ای 30 راسی از بزهای کوهی (کَل و بُز یا پازن در گویش محلی) در نزدیکی خود شدیم و با لذت تمام ده دقیقه ای را به تماشای این موجودات زیبا گذراندیم.
کل و بز حیوانی است زیبا با شاخ های بلند از گونه بز کوهی که به گفته محیط بانان شمار آن در این منطقه به 2000 راس می‌رسد، متاسفانه این رقم به علت حضور شکارچیان غیرمجاز و نبود قانون محکم در برخورد با شکارچیان رو به کاهش است.
پارک ملی بمو که حدود ۴۰ سال است مورد حفاظت قرار گرفته از حیث تنوع جانوران و گیاهان کم نظیر است، 48 هزار هکتار وسعت دارد و زیستگاه طبیعی پلنگ، آهو،گراز، قوچ و میش، و پرندگانی همچون عقاب طلایی است. کفتار، گربه جنگلی، گربه وحشی و جغد کوچک و شاه بوف از دیگر حیوانات این منطقه می‌باشند. شمار پلنگ‌های این منطقه در سال ۹۲ شش قلاده برآورد شده‌است.
از تنوع جانوری پارک بگذریم،بعد از حدودا یک ساعت پیمایش برای صرف صبحانه توقف کردیم. صبحانه ای لذیذ در دل طبیعت با نغمه ی پرندگان ، به دور از های و هوی و شلوغی های شهر واقعا میچسبید. صبحانه را خوردیم و باز هم به راه افتادیم، از مناظر لذت میبردیم هر از چندگاهی توقف میکردیم و با دوربین کوه ها را به دنبال گله های کل و بز جستجو میکردیم.
پیمایش ما ادامه داشت تا حوالی ساعت 12 ظهر که برای ناهار توقف کردیم و دو ساعتی به ناهار و تعریف خاطره و قهوه و چای و دم کرده آویشن کوهی گذشت و باز هم به راه افتادیم. بعد از حدود دو ساعت پیمایش دیگر به جاده رسیده بودیم و مینی بوس منتظر ما بود، از کوه پایین رفتیم کمی نرمش کردیم و سوار بر مینی بوس به شیراز برگشتیم.
سرپرست برنامه :جناب آقای اسفندیاری
سرقدم :سرکار خانم فریده یگانه جو
عقب دار و گزارشگر : آقای سید محمدجواد رضایی
جهت دیدن کلیپ این برنامه به پیج باشگاه در اینستاگرام به آدرس tabiat.doost@ مراجعه فرمایید
