در تمامی رشته های ورزشی تفاوت عمده ای بین افرادی که در یک رشته مشغولند وجود دارد که میتوان به سطح توانایی و انگیزه و آمادگی جسمانی فرد اشاره نمود و این مهم عامل تفکیک سطح و رتبه ورزشکار میباشد با همین رویکرد رشته کوهنوردی نیز از این قاعده مستثنا نیست و نیاز به مشخص نمودن هدف هر شخص دارد تا بتواند پا در مسیر صعود قلل با درجه سختی مختلف بگذارد.
کوهنوردی برخلاف خیلی از رشته ها که با حریف معین و در محیطی مشخص و استاندارد رو در رو است بهیچ وجه قابل پیش بینی نیست ، زیرا حریفت طبیعت وحشی و محدوده آن متغیر و غیر قابل پیش بینی است ، البته که با پیشرفت علم و دانش کوهنوردی و وجود تجهیزات و وسایل امروزی تلاش بر آن است تا خطر احتمالی را به حداقل رساند اما در درجه اول شناخت فرد از خود و توانایی های خود میتواند ضامن موفقیت یا عدم موفقیت شخص باشد و در درجه دوم هر برنامه کوهنوردی نیاز مبرم به برنامه ریزی اعم از قبل ، حین و نهایتا بعد از صعود دارد که این مهم بوسیله اشخاص شرکت کننده در برنامه بویژه شخص سرپرست صورت میپذیرد که این مرحله جزو مهمترین و تعیین کننده ترین مراحل صعود میباشد چون نظم ، تمرین و آمادگی جسمانی و شناخت نفرات و شناخت مسیر و مخاطرات پیش رو ، دانش کوهنوردی و آگاهی از فنون و علم روز کوهنوردی اعم از مسیریابی ، هواشناسی ، روانشناسی ، استفاده از تجهیزات فنی و رادیویی و مسیریابی و امداد و نجات از ویژگی های بارز سرپرست و ضامن صعود سلامت گروه تحت رهبری آن شخص و در نهایت منجر به صعود های فنی و شاخص میگردد .
با این توضیحات باشگاه کوهنوردی طبیعت دوست شیراز با وجود مربیان و سرپرستان با دانش از جمله جناب عباس سعادت تصمیم بر صعود قلل پوتک و قلات بزی دوقله از قلل زیبای خط الراس غربی دنا در تاریخ سوم و چهارم شهریور ۱۴۰۱ گرفت .
برنامه ریزی ها انجام و تمرینات مرتبط انجام و در نهایت با تصمیم سرپرست محترم برنامه تیمی ۱۶ نفره شامل ۹ آقا و ۷ خانم عازم این صعود گردید . به همین خاطر گروه طبق برنامه ریزی در تاریخ پنجشنبه سوم شهریورماه ساعت ۴:۳۰ در محل تجمع (میدان معلم) حضور و با یک دستگاه ون پس از تحویل کوله ها جهت بستن بر روی باربند راس ساعت ۵ صبح شیراز را به مقصد روستای خفر از توابع سمیرم ترک نمود .
پس از طی نمودن مسیر در ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه در روستای خفر پیاده و پس از تحویل کوله ها و تعویض لباس و مهیا شدن و با هماهنگی قبلی سرپرست با دو دستگاه نیسان به انتهای باغات رسیدیم .
در آنجا از نیسان پیاده و پس از توضیحات سرپرست و تعیین سرپرست دوم ، سرقدم ، عقبدار در ساعت 11:15 دقیقه پیمایش شروع و نفرات با نظم و انضباط شروع به حرکت از میان باغات سرسبز منطقه نمود .
پس از حدود ۲۵ دقیقه با گذشتن از باغات به اول تنگه آبشار و از مسیر ریزشی و باریک کنار دیواره ها تراورس نموده تا به آبشاری که از قله قاش مستان سرچشمه میگیرد رسیدیم متاسفانه در این تاریخ آبشار خشک و بدون آب بود .
همچنین خاطر نشان میگردد به علل مختلف اعم از ذوب و حرکت یخچال های کف تنگه ، وجود فرسایش و ریزش زیاد سنگها و همچنین به علت اختلاف دمای زیاد روز و شب و یخ زدگی و حتی زلزله های چند وقت اخیر و بارش های معروف به منسون مسیر تغییر شکل داده و فاقد پاکوب و رچ مشخصی بود و هم جهت یابی را برای سرپرست برنامه پرچالش و هم گام برداری را برای اعضای گروه مشکل مینمود .
با این تفاصیل با تغییر متناوب مسیر حرکت از چپ به راست تنگه از عوارض طبیعی به سلامت عبور و پس از چند توقف کوتاه و فرود دست به سنگ در میانه مسیر راس ساعت ۱۳:۳۰ دقیقه به آبشار گینه دون که در بعضی جاها به آن پی دنی هم گفته میشود (محل رویش پونه) جهت استراحت و صرف ناهار رسیدیم و ۲۵ دقیقه توقف نمودیم .
پس از صرف ناهار و برداشت آب با دستور سرپرست دوباره به مسیر خود ادامه دادیم لازم به ذکر است هرچه بالاتر میرفتیم به عللی که قبلا اشاره گردید . مسیر بواقع با شیب تندتر و سخت تر از قبل میشد و هیچگونه پاکوب مشخصی وجود نداشت و حتی بعضی از افراد با تجربه گروه که این مسیر را قبلا صعود کرده بودند بشدت متعجب از این همه تغییر بودند.
طبق هدف گذاری و برنامه ریزی که سرپرست داشت قرار بود شبمانی در ارتفاع حدود ۴۰۰۰ متری و زیر یال قله انجام پذیرد و صبح سرحال قله صعود گردد. به همین خاطر با تلاش زیاد سرپرست و همراهی همه همنوردان با گذشتن از مسیرهای چالشی ، بدون پاکوب ، ریزشی و همچنین تاریکی هوا در ساعت ۲۱ شب تیم موفق به یافتن محلی صاف جهت شبمانی گردید و چادرها برپا و پس از تعیین ساعت بیدارباش و صرف شام و سرکشی سرپرست و مربی به چادرها و اطمینان از سلامتی همنوردان ساعت ۲۲ همه بخواب رفتند تا فردا قبل از طلوع آفتاب جهت صعود آماده باشند . صبح روز جمعه ۴ شهریورماه قبل از طلوع آفتاب راس ساعت ۶ صبح تیم آماده صعود گردید . اعضا با رعایت نظم و طبق نظر سرپرست پس از پیمودن ۵۰ متر ارتفاع به اول تیغه سنگی زیر قله پوتک رسیدند .
اینجا با صلاحدید سرپرست و نسبت به توانایی افراد چند نفر از باتجربه ها به تناوب در میانه گروه قرار گرفت و با سرعت مناسب تمام تیم ۱۶ نفره ساعت ۷:۱۵ دقیقه قله پوتک را با موفقیت صعود و با تبریک و آرزوی موفقیت و گرفتن عکس یادگاری خود را برای صعود دوم آماده کردند .
در اینجا لازم میدانم خاطرنشان کنم جناب سعادت ، کارگاه زنجیری که حدود اواخر دهه ۸۰ توسط ۲ نفر از اعضا باشگاه طبیعت دوست جهت فرود فنی قله پوتک نصب شده بود را نشان دادند و از آنان تقدیر و یاد افراد مرتبط با این کار را گرامی داشتند . سپس تیم با هدایت سرپرست با نظم مسیر تیغه قله را برگشت و در ساعت ۸:۲۰ دقیقه بر روی یال بین پوتک و گردنه اسد خانی جهت صرف صبحانه توقف نمود . پس از صرف صبحانه تیم سرحال مسیر خود را به سمت قله قلات بزی یکی دیگر از قلل شاخص جبهه غربی دنا آغاز نمود و این باز شروع چالشی جدید بود ، عدم وجود پاکوب مشخص بدلیل عدم تلاش تیمی جهت صعود از پوتک به قلات بزی ، مسیر شنی و شیب تند ، وجود پرتگاه باعث شد تراورس با دقت و وسواس سرپرست در یافتن بهترین مسیر و تلاش برای دوری از لبه پرتگاه با کندی ولی به بهترین نحو انجام پذیرد .
در حین پیمودن این تراورس یکی از زیباترین صحنه ها اتفاق افتاد ، گله ای از پازنان از جلو چشم همه ما عبور کردند و لذت این صعود را دوچندان نمودند . پس از گذر از مسیر تراورس و استراحت کوتاه با توجه به اینکه ۳ قله فرعی مابین ما و قلات بزی بود با تصمیم سرپرست قرار شد این۳ قله دور زده شود و از مسیر تنگه زیر قله قلات بزی و یال شمالی قله صعود انجام پذیرد که این مهم مستلزم فرودی در حدود ۴۰۰ متری بود که خود چالشی جدید محسوب میشد . تیم با نظم این مهم را به انجام رساند و با توجه به اینکه تعدادی قبلا این قله را صعود کرده بودند با صلاحدید سرپرست در محلی توقف و تعداد ۵ نفر جهت صعود سرعتی به سمت قله قلات بزی حرکت و در ساعت ۱۳:۱۳ دقیقه قله را فتح و پس از گرفتن عکس یادگاری با توجه به زمان برنامه و مسیر فرود به سرعت به سمت بقیه گروه حرکت کردند و در ساعت ۱۴:۱۰ دقیقه به گروه ملحق شدند.
پس از استراحتی ۱۰ دقیقه ای و جمع کردن وسایل گروه اینبار جهت فرود از مسیری ریزالی و ریزشی و پرچالش اقدام به فرود نمود و بعد از ۱ ساعت پیمایش به چشمه قلات بزی رسیدیم و دوباره ظرف هارا پر آب و از سبزی و زیبایی مسیر لذت بردیم از اینجا مسیر به علت وجود این چشمه پرطراوت گردید و فرود لذتبخش شد .
پس از حرکت و حدود یک ساعت ، حدود ۱۶:۳۰ دقیقه به ابتدای تنگ آب سپید رسیدیم و از روی یخچال عظیمی که صدای آب شدن و جاری شد آب زیر آن حسی دوگانه از ترس و لذت داشت عبور کردیم به علت تاریخ فرود نیازی به کرامپون نبود و تیم با هدایت سرپرست و گامبرداری صحیح فرودی راحت داشت .
سپس با گذشتن از رودخانه به سمت چپ تنگه رفته و مسیر را ادامه دادیم لازم به ذکر است در ابتدای تنگه آب سپید چندین نقطه صاف و آماده شبمانی وجود دارد .
بهر حال رودخانه و صدای پرطنین آب را ادامه دادیم تا به یکی از مهمترین چالش های این مسیر رسیدیم فرود ۴ متری با استفاده از طناب ثابت و طناب حمایت که هم باعث خیس شدن کامل لباس به علت جریان سریع آب میشود و هم بخاطر وجود تیم های دیگر در منطقه و دهانه تنگ فرود سرعت را به شدت کند میکند . این مهم با درایت سرپرست که جلوتر از گروه به محل رفته و کارهای اولیه را تا رسیدن گروه انجام داده بود با سرعت مناسبتری انجام پذیرفت و در نهایت هم کوله ها و هم نفرات به سلامت فرود رفتند و پس از تعویض لباس به مسیر خود ادامه دادیم.
از اینجا تا انتهای مسیر حداقل ۳۵ بار عرض رودخانه تعویض و یکبار با ریختن طناب ثابت گروه تراورس دست به سنگ داشت و حداقل ۴ فرود ۲/۵ متری انجام پذیرفت که در نوع خود قابل توجه است .
بالاخره با پیمودن ۵۰ کیلومتر و حدود ۲۸ ساعت از شروع برنامه در ساعت ۲۳ با گذشتن از فنس محیط بانی و رسیدن به نیسان این سفر پرچالش ، مهیج ، سخت و شاخص با حدود یک ساعت نیسان سواری و با سلامت تمامی اعضا گروه به خوبی به سرانجام رسید و همگی با گذشتن از باغات پراز سیب به روستای علی آباد از توابع سیور رسیدیم و حدود ساعت ۱۵ دقیقه بامداد پس از تعویض لباس سوار بر ون و آماده حرکت به سمت شیراز شدیم .
ماشین صبح روز شنبه مورخ ۵ شهریور ۱۴۰۱ ساعت ۶ صبح به شیراز رسید و دوستان از هم خداحافظی و راهی منزل شدند . این برنامه از لحاظ صعود ۲ قله پرچالش ، تغییرات فراوان مسیر نسبت به قبل ، عدم وجود پاکوب مشخص ، تراورس مسیر یال بین قلل پوتک و قلات بزی و برنامه کوله سنگین جزو صعودهای شاخص و قابل توجه است که جا دارد به سرپرست برنامه آقای عباس سعادت و تک تک تیم صعودکننده تبریک گفته و آرزوی صعود هایی از این دست که با همت ، تلاش ، نظم و دانش میسر میگردد را در ادامه مسیر برای اعضای خانواده محترم باشگاه طبیعت دوست شیراز داشته باشیم .
《 کسی میتواند کوه را بدرستی بشناسد ، که بر ستیغ آن گام نهاده باشی 》
